ΜΑΡΙΑ ἡ Ὁσία Μήτηρ ἡμῶν, ἀλλάξασα τὰ γυναικεῖα φορέματα, ἐφόρεσεν ἀνδρικὰ καὶ ἀντὶ Μαρίας μετωνομάσθη Μαρῖνος· εἰσελθοῦσα δὲ ἐν Μοναστηρίῳ μετὰ τοῦ κατὰ σάρκα πατρὸς αὐτῆς, ἐκουρεύθη Μοναχὸς καὶ ὑπηρέτει μετὰ τῶν νεωτέρων Μοναχῶν, χωρὶς νὰ γνωρισθῇ, τελείως ὅτι ἦτο γυνή. Μίαν φορὰν δὲ καταλύσασα ἕν τινι ξενοδοχείῳ ὁμοῦ μὲ ἄλλους ἀδελφούς, διεβλήθη ὅτι ἔφθειρε τὴν θυγατέρα τοῦ ξενοδόχου καὶ δέχεται εὐχαρίστως τὴν συκοφαντίαν ταύτην καὶ τὸ ὄνειδος καὶ ὁμολογεῖ, ὅτι ἔπραξε δῆθεν τὴν ἁμαρτίαν ἐκείνην· ὅθεν ἐξεδιώχθη τοῦ Μοναστηρίου καὶ ἐπὶ τρία ὁλόκληρα ἔτη ἐταλαιπωρήθη, ἡ ἀοίδιμος, τρέφουσα τὸ παιδίον ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον αὐτὴ δὲν ἐγέννησε. Γενομένη δέ ποτε δεκτὴ εἰς τὸ Μοναστήριον, εἶχε μεθ’ ἑαυτῆς καὶ τὸν δῆθεν ἐκ πορνείας υἱόν της, ἐφανερώθησαν ὅμως τὰ κατὰ τὴν Ὁσίαν ἀφ’ οὗ ἐτελεύτησε, διότι, ὅτε ἐνεταφιάζετο, ἐγνωρίσθη, ὅτι ἦτο γυνή. Ἡ δὲ θυγάτηρ τοῦ πανδοχέως, ἡ συκοφαντήσασα τὴν Ὁσίαν, ἐκυριεύθη ὑπὸ πονηροῦ δαίμονος, ὅθεν ὡμολόγησε φανερὰ καὶ εἶπεν, ὅτι διεφθάρη ὑπὸ στρατιώτου τινός. Ὁ Ἡγούμενος λοιπὸν καὶ οἱ Μοναχοί, οἱ ὁποῖοι πρότερον ὠνόμαζον ἀθλίαν τὴν Ὁσίαν, τότε ὠνόμαζον αὐτὴν μακαρίαν καὶ πολλῶν τιμῶν ταύτην ἠξίωσαν.