ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ὁ Ἅγιος τοῦ Χριστοῦ Μάρτυς, βλέπων κάποτε τοὺς Ἁγίους Μάρτυρας τοῦ Χριστοῦ νὰ τιμωρῶνται ὑπὸ τῶν εἰδωλολατρῶν καὶ νὰ κατακόπτωνται εἰς ὅλα τὰ μέλη τοῦ σώματός των διὰ τὴν πίστιν καὶ ὁμολογίαν τοῦ Χριστοῦ, ἔλαβε θεῖον ζῆλον εἰς τὴν καρδίαν του, διότι ὡς Χριστιανὸς ὅπου ἦτο συνελογίζετο καὶ τὰ ἄρρητα ἐκεῖνα ἀγαθά, τὰ ὁποῖα εἶναι ἡτοιμασμένα διὰ τοὺς Μάρτυρας. Διὰ τοῦτο λοιπὸν ἐπεθύμησε νὰ ἀγωνισθῇ καὶ αὐτὸς τὸν ἴδιον δρόμον τοῦ Μαρτυρίου, ἵνα καὶ τῶν ἴσων στεφάνων ἀξιωθῇ. Ἐθερμάνθη λοιπὸν ἡμέραν τινὰ ἔσωθεν ἡ καρδία του ἀπὸ τὴν ἀγάπην τοῦ Μαρτυρίου καὶ σημειώσας ὅλον τὸ σῶμα του μὲ τὸν τύπον τοῦ Τιμίου Σταυροῦ ἐπῆγεν αὐτόκλητος εἰς τὸ Μαρτύριον καὶ σταθεὶς ἐν τῷ μέσῳ τοῦ κριτηρίου, μὲ μεγάλην φωνὴν ἀνεβόησεν ἐκεῖνο τὸ τοῦ Ἡσαΐου· «Ἐμφανὴς ἐγενήθην τοῖς ἐμὲ μὴ ἐπερωτῶσιν, εὑρέθην τοῖς ἐμὲ μὴ ζητοῦσιν» (Ἡσ. ξε’ 1).
Ἐπειδὴ δὲ τότε ὅλοι ἐνητένισαν εἰς αὐτὸν, εἶπε πρὸς αὐτοὺς ὁ Μάρτυς· «Ἀκούσατε ὅλοι σεῖς οἱ ὑπηρέται τοῦ διαβόλου, ἐγὼ εἶμαι Χριστιανὸς καὶ πιστεύω εἰς τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, τὰ δὲ εἴδωλά σας καὶ τοὺς αὐτὰ προσκυνοῦντας ἀναθεματίζω καὶ ἀποστρέφομαι. Οἱ δὲ εἰδωλολάτραι βλέποντες τὴν παρρησίαν ταύτην ἐξεπλάγησαν, καὶ εὐθὺς ἐκδύσαντες αὐτὸν τὸν ἔδειραν δυνατὰ λέγοντες· «Αὐτὴν μὲν τὴν τιμωρίαν ἐποιήσαμεν εἰς σὲ διὰ τὴν ἀδιαντροπίαν καὶ αὐθάδειάν σου, διὰ τὸ ὅτι δὲ πιστεύεις εἰς τὸν Χριστὸν θέλει κοπῆ ἡ κεφαλή σου, καὶ θέλει ριφθῆ τὸ σῶμά σου εἰς βρῶσιν τῶν ἰχθύων καὶ τῶν ἑρπετῶν». Ὅθεν εὐθὺς λαβόντες οἱ θηριώδεις τὸν Ἅγιον ἀπεκεφάλισαν αὐτόν, καὶ διὰ πλοιαρίου κομίσαντες τὸ σῶμά του ὀλίγον μακρὰν ἀπὸ τὴν γῆν, ἔρριψαν αὐτὸ εἰς τὴν θάλασσαν.