ΣΟΦΟΝΙΑΣ ὁ Ἅγιος Προφήτης ἦτο υἱὸς Χουσί, καταγόμενος ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Πατριάρχου Συμεὼν υἱοῦ Ἰακώβ, ἐκ τοῦ ἀγροῦ Σαβάραθα, ἀκμάσας πρὸ Χριστοῦ ἔτη χ’ (600), ἐδέχθη δὲ χάρισμα προφητείας καὶ προεφήτευσε διὰ τὴν ἄλωσιν τῆς Ἱερουσαλὴμ καὶ διὰ τὸ τέλος καὶ τὴν καταστροφὴν τῶν Ἰουδαίων, πρὸς δὲ καὶ ὅτι ὁ ἐξ ἐθνῶν λαὸς θέλει γίνει λαὸς περιούσιος τοῦ Θεοῦ, τοῦθ’ ὅπερ μέλλει νὰ εἶναι αἰσχύνη μὲν τῶν ἀσεβῶν, δόξα δὲ τῶν δικαίων καὶ ὅτι θέλει γίνει Χριστὸς ὁ Κύριος Κριτὴς πάσης λογικῆς πνοῆς καὶ θέλει ἀνταποδώσει ἑκάστῳ κατὰ τὰ ἔργα του. Ἀποθανὼν λοιπὸν οὗτος ἐτάφη εἰς τὸ ἰδικόν του κτῆμα, προσμένων τὴν ὑστερινὴν καὶ παγκόσμιον ἀνάστασιν. Σοφονίας δὲ ἑρμηνεύεται σκοπιὰ Κυρίου ἢ συνιὼν κρυπτά. Ἦτο δὲ ὁ ἀοίδιμος οὗτος Προφήτης, ὅμοιος κατὰ τὸν χαρακτῆρα τοῦ προσώπου μὲ τὸν Θεολόγον Ἰωάννην, ἔχων τὸ γένειον ὀλίγον τι στρογγυλώτερον ἀπὸ τὸ ἐκείνου [1].
Ὑποσημειώσεις
[1] Περὶ τοῦ Προφήτου Σοφονίου λέγει ὁ Ἀλέξανδρος Μαυροκορδᾶτος εἰς τὰ Ἰουδαϊκά, ὅτι ἦτο κατὰ τοὺς χρόνους Ἰωσίου τοῦ βασιλέως Ἰούδα καταγόμενος ἀπὸ τὸν Λευϊτικὸν δῆμον, ἤτοι ἐκ τοῦ Ἱερατικοῦ τάγματος καὶ ἐκ τοῦ προφητικοῦ χοροῦ. Οὗτος ἐδίδαξε τὸν βασιλέα Ἰωσίαν, ὅταν ἦτο ἀκόμη μειράκιον, νὰ ἔχῃ σέβας πρὸς τὸν Θεόν, σεμνότητα περὶ τὰ ἤθη καὶ χρηστότητα, τρόπον δὲ τινὰ ἡτοίμασε τὰς ἀκοάς του εἰς τὸ νὰ δεχθῶσιν εὐκόλως ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ἔμελλε νὰ εἴπῃ εἰς αὐτὸν ὁ Προφήτης Ἱερεμίας, ἐνστάξας καὶ πάντα πόθον καὶ γλυκύτητα ἀρετῆς εἰς τὴν ψυχήν του. Εἰς τρία δὲ κεφάλαια διαιρεῖται ἡ Προφητεία του. Ἐν τῷ βʹ κεφαλαίῳ § 6 προφητεύει περὶ τῆς νήσου Κρήτης, ἐν τῷ τελευταίῳ δέ, προφητεύσας περὶ τῆς μυστικῆς Ἱερουσαλήμ, ἤτοι τῆς Ἐκκλησίας, προεῖπε τὴν ἔλευσιν τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν. Λέγει δὲ καὶ ὁ Κανονικὸς Κλήμης, ὅτι ὁ Σοφονίας ἦτο σύγχρονος μετὰ τῶν Ἀββακοὺμ καὶ Ἱερεμία. Σκοπὸς τῶν Προφητειῶν αὐτοῦ ἦτο ἡ μετάνοια τοῦ Ἰσραήλ, ἡ παρηγορία τῶν πιστῶν καὶ ἡ διαβεβαίωσις, ὅτι θέλει κατισχύσει ἡ Δικαιοσύνη.