ΘΕΟΔΩΡΟΣ ὁ ἐν Ἁγίοις Πατὴρ ἡμῶν οὗτος ἦτο γέννημα καὶ θρέμμα τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ζήσας κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Κωνσταντίνου Δ’ τοῦ Πωγωνάτου, τοῦ βασιλεύσαντος κατὰ τὰ ἔτη χξη’-χπε’ (668-685), διὰ δὲ τὴν πολλὴν αὐτοῦ εὐλάβειαν καὶ ἀρετὴν ἐχειροτονήθη Πρεσβύτερος τῆς ἁγιωτάτης Μεγάλης Ἐκκλησίας, γενόμενος ἔπειτα σύγκελλος καὶ σκευοφύλαξ. Ἐπειδὴ δὲ ὁ τότε Πατριάρχης Κωνσταντῖνος ἀπέθανεν, ἀναγκασθεὶς ὁ ἀοίδιμος οὗτος Θεόδωρος παρὰ τοῦ βασιλέως καὶ ὅλης τῆς συγκλήτου, πρὸς τούτοις δὲ καὶ ἀπὸ ὅλην τὴν Σύνοδον τῶν Ἁγίων Ἀρχιερέων, ἐχειροτονήθη Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Θεαρέστως δὲ κυβερνήσας τὴν Ἐκκλησίαν ἔτη δύο καὶ μῆνας τρεῖς, ἐξώσθη τοῦ θρόνου του ἐν ἔτει χοη’ (678), εἶτα καλῶς διανύσας τὸ ὑπόλοιπον τῆς ζωῆς του πρὸς Κύριον ἐξεδήμησε [1]. Τὴν δὲ μνήμην αὐτοῦ ἑορτάζει ἡ Μεγάλη Ἐκκλησία ἐν ἡμέρᾳ Κυριακῇ.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

[1] Τὸν θεῖον τοῦτον Θεόδωρον Αʹ ἐξωσθέντα τοῦ θρόνου διά τινα αἰτίαν διεδέχθη ὁ Γεώργιος Αʹ, ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τοῦ ὁποίου συνῆλθεν ἐν Κωνσταντινουπόλει, ἐν ἔτει 680, ἡ Ἁγία Ϛʹ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος. Ἀποθανόντος δὲ τοῦ Γεωργίου ἐν ἔτει 683, ἀνῆλθε καὶ πάλιν ἐπὶ τοῦ θρόνου ὁ Θεόδωρος Αʹ, πατριαρχεύσας ἔτη τρία τὸ δεύτερον. Ἐτελεύτησεν ἐν ἔτει 686, ἄπορον δὲ εἶναι πῶς οὐδὲν περὶ τῆς δευτέρας πατριαρχίας αὐτοῦ ἀναφέρει ἐνταῦθα ὁ Συναξαριστής.