ΝΑΟΥΜ ὁ Ἅγιος Προφήτης ἦτο ἀπὸ Ἐλκεσὲμ πέραν εἰς Βατταρείμ, καταγόμενος ἀπὸ τὴν φυλὴν τοῦ Συμεών, ἀκμάσας πρὸ Χριστοῦ ἔτη υξ’ (460), προεφήτευσε δὲ μετὰ τὸν Προφήτην Ἰωνᾶν καὶ ἔδωκε σημεῖον διὰ τὴν πόλιν Νινευΐ, ὅτι αὐτὴ θέλει ἀφανισθῆ ἐκ γλυκέων ὑδάτων καὶ ἀπὸ πυρκαϊὰν ὑπόγειον, τῆς προφητείας του ταύτης πληρωθείσης καὶ διὰ τῶν ἔργων· διότι ἡ περὶ τὴν Νινευῒ λίμνη, πλημμυρίσασα ἀπὸ σεισμόν, κατεπόντισεν αὐτὴν καὶ τὸ πῦρ, προερχόμενον ἀπὸ τὴν ἔρημον, κατέκαυσε τὸ ὑψηλότερον μέρος τῆς πόλεως. Ταῦτα προφητεύσας ἐναντίον τῆς Νινευῒ καὶ συγγράψας τὴν προφητικήν του βίβλον, τὴν εἰς τρία κεφάλαια διῃρημένην, ἐκοιμήθη ἐν εἰρήνῃ καὶ ἐτάφη εἰς τὴν ἑαυτοῦ γῆν. Ἑρμηνεύεται δὲ Ναοὺμ Ἀνάπαυσις ἢ Παράκλησις ἐγὼ πᾶσιν ἢ φρόνημα ἢ ὑπόληψις [1].
Ὑποσημειώσεις
[1] Περὶ τοῦ Προφήτου Ναοὺμ γράφει ὁ Ἀλέξανδρος ὁ Μαυροκορδᾶτος εἰς τὰ «Ἰουδαϊκά», ὅτι ἦτο κατὰ τοὺς χρόνους Σεδεκίου τοῦ βασιλέως τῆς Ἱερουσαλὴμ καταγόμενος ἐκ τῆς Βιγαβὰρ τῆς ἐν Γαλιλαίᾳ, ἀκμάσας μετὰ τὴν καταστροφὴν τῆς Σαμαρείας καὶ ὅτι ἐπειδὴ οἱ Νινευΐται, ἀφ’ οὗ μετενόησαν ἐπὶ τοῦ Ἰωνᾶ, ὕστερον πάλιν ὑπέπεσον εἰς τὰς προτέρας ἁμαρτίας, παρεχώρησεν ὁ Θεὸς νὰ λάβωσι τότε διὰ τὴν κακίαν των τὰς αὐτὰς ἐκείνας τιμωρίας, τὰς ὁποίας δὲν ἔδωσε τότε εἰς αὐτούς, ἐπειδὴ μετενόησαν. ῞Οθεν λέγεται ὅτι τὸ τεσσαρακοστὸν ἔτος ἀπὸ τῆς μετανοίας τῶν Νινευϊτῶν ᾐχμαλωτίσθησαν οὗτοι ὑπὸ τῶν Βαβυλωνίων· φαίνεται δὲ ὅτι, ἀφ’ οὗ ᾐχμαλωτίσθησαν οἱ Νινευΐται ὑπὸ τῶν Βαβυλωνίων, τότε κατεκάη ἡ πόλις των Νινευῒ καὶ κατεποντίσθη ὑπὸ τοῦ ὕδατος. Σημείωσαι δέ, ὅτι μὲ τὴν προφητείαν μὲ τὴν ὁποίαν προλέγει ὁ Προφήτης οὗτος τὴν καταστροφὴν τῶν Νινευϊτῶν καὶ τῶν Ἀσσυρίων, παρηγορεῖ τοὺς Ἰσραηλίτας, δεικνύων τὸν Θεόν, ὅτι χάριν αὐτῶν τιμωρεῖ τοὺς αὐτοὺς πρότερον τιμωρήσαντας.