ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ καὶ οἱ σὺν αὐτῷ ἀθλήσαντες Ἅγιοι Μάρτυρες ἦσαν κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ θηριωνύμου Λέοντος τοῦ Ἰσαύρου ἐν ἔτει ψιϛ’ (716). Ο αὐτοκράτωρ οὗτος, ἀποστρεφόμενος τὰς ἁγίας Εἰκόνας, κατέκαιεν αὐτὰς διὰ πυρός· διὸ καὶ ὁ τότε Πατριάρχης Ἅγιος Γερμανὸς πολλὰς θλίψεις καὶ κακοπαθείας ἐδοκίμασεν ὑπὸ τοῦ ἀλιτηρίου τούτου Λέοντος, διότι ἤλεγχεν αὐτὸν ὡς ἀσεβῆ καὶ παράνομον. Ἐπειδὴ δὲ ὁ θηριώνυμος ἐπεχείρησε νὰ κρημνίσῃ τὴν σεβασμίαν Εἰκόνα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὴν προσκυνουμένην ἐν τῇ Χαλκῇ Πύλῃ τῆς Κωνσταντινουπόλεως, καὶ αἱ ἀναβάθραι ἤδη κατεσκευάζοντο, καὶ ξύλα μακρὰ ἐβάλλοντο, οἱ δὲ μέλλοντες νὰ τὴν κρημνίσωσιν ἀναβάντες ἤρχισαν νὰ ἐργάζωνται διὰ τὴν κατάρριψιν τῆς ἁγίας Εἰκόνος, οὗτοι οἱ γενναῖοι τοῦ Χριστοῦ ἀθληταὶ προφθάσαντες καὶ λαβόντες τὴν μίαν ἀναβάθραν, ἔσυραν αὐτὴν πρὸς ἑαυτοὺς καὶ οὕτω κατεκρήμνισαν τὸν σπαθάριον, ὅστις ἐκρήμνιζε τὴν σεβασμίαν Εἰκόνα καὶ ἐθανάτωσαν αὐτόν, τὸν δὲ ἀσεβῆ βασιλέα κατηρῶντο καὶ ἀνεθεμάτιζον.

Ταῦτα μαθὼν ὁ βασιλεὺς καὶ ὀργισθεὶς σφόδρα προσέταξε νὰ ἀποκεφαλίσωσιν ὅλους τους ἐκεῖσε παρευρεθέντας, τῶν ὁποίων τὸν ἀριθμὸν μόνος ἠξεύρει ὁ Κύριος, ἐπειδὴ ἦτο μέγα πλῆθος. Τούτους δὲ τοὺς ἐννέα Μοναχοὺς προσέταξε νὰ μαστιγώσωσι σκληρῶς, ἔπειτα νὰ τοὺς ρίψωσιν εἰς τὴν φυλακήν, ὅπου καθ’ ἑκάστην νὰ δίδωσιν εἰς αὐτοὺς πεντακοσίους ραβδισμούς. Οὕτως ὑπέμειναν ἀνδρείως οἱ μακάριοι δερόμενοι ἐπὶ ὀκτὼ μῆνας. Ὅταν δὲ εἶδεν αὐτοὺς ὁ τύραννος ἀποκαμόντας, προσέταξε νὰ πυρακτώσωσι περόνας σιδηρᾶς καὶ μὲ αὐτὰς νὰ κατακαύσωσι τὰ τῶν μαρτύρων πρόσωπα, τελευταῖον δὲ νὰ τοὺς ἀποκεφαλίσωσιν εἰς τόπον λεγόμενον Κυνηγέσιον, ὁμοῦ μὲ τὴν Ἁγίαν Μαρίαν τὴν πατρικίαν, τὰ δὲ λείψανα αὐτῶν νὰ ριφθῶσιν εἰς τὸ πέλαγος· οὕτω δὲ ἔλαβον οἱ ἀοίδιμοι τῆς ἀθλήσεως τοὺς στεφάνους [1].

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ