ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΣ ὁ ἔνδοξος Νεομάρτυς τοῦ Χριστοῦ ἦτο ἀπὸ τὴν Ζαγορὰν τῆς Μαγνησίας, κειμένην πλησίον τῆς πόλεως Βόλου, γεννηθεὶς περὶ τὰ μέσα τῆς ζοφερᾶς δουλείας τῆς γλυκυτάτης μας πατρίδος, τῆς Ἑλλάδος, ὑπὸ τοὺς Τούρκους, ἤτοι περὶ τὸ ἔτος ͵αφξγ’ (1663). Οὗτος ἐργαζόμενος ὡς ναύτης εἰς τὰ πλοῖα ὅταν ἦτο περίπου δεκαεπταετής, συνελήφθη δι’ ἄγνωστον εἰς ἡμᾶς αἰτίαν ὑπὸ τῶν Τούρκων, ἐβιάζετο δὲ ὑπ’ αὐτῶν νὰ ἀρνηθῇ τὴν πάτριον αὐτοῦ ἀληθῆ πίστιν τοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ ἀσπασθῇ τὴν μιαρὰν θρησκείαν τῶν Ἀγαρηνῶν.
Ὁ Τριαντάφυλλος ὅμως, τὸ εὐωδέστατον αὐτὸ ρόδον τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, ἐπροτίμησε νὰ λάβῃ μυρίους θανάτους παρὰ νὰ ἀρνηθῇ τὸν Χριστόν. Ποικιλοτρόπως ὅθεν βασανιζόμενος, ἀλλὰ μένων ἀδιάπτωτος καὶ κραυγάζων· «Χριστιανὸς εἶμαι, δὲν ἀρνοῦμαι τὸν Σωτῆρα μου Χριστόν», ἐθανατώθη ὑπὸ τῶν Ἀγαρηνῶν ἐν αὐτῇ ταύτῃ τῇ βασιλίδι τῶν πόλεων, τῇ Κωνσταντινουπόλει, ἐν ἔτει ͵αφπ’ (1680) ἀπὸ Χριστοῦ, Αὐγούστου η’ (8), καὶ τὸ μὲν νεαρώτατον ἀλλὰ πολύαθλον αὑτοῦ σῶμα παρέμεινεν εἰς τὴν γῆν ὑπὲρ πάντα τὰ ρόδα καὶ τὰ μύρα εὐωδιάζον, ἡ δὲ μακαρία αὐτοῦ ψυχὴ ἀνῆλθεν εἰς τὰ οὐράνια καὶ ἔλαβε παρὰ τοῦ ἀθλοθέτου Χριστοῦ τὸν τῆς νίκης ἀμάραντον στέφανον.