Τῇ Ζ’ (7ῃ) τοῦ αὐτοῦ μηνὸς μνήμη τοῦ Ἁγίου Ὁσιομάρτυρος ΔΟΜΕΤΙΟΥ τοῦ Πέρσου καὶ τῶν δύο μαθητῶν αὐτοῦ.

ΔΟΜΕΤΙΟΣ ὁ ἐκ Περσίας Ὅσιος καὶ Μάρτυς ἔζη κατὰ τοὺς χρόνους Κωνσταντίνου τοῦ Μεγάλου, ἐν ἔτει τιη’ (318). Οὗτος κατηχήθη ὑπό τινος Χριστιανοῦ, Ἀβάρου ὀνομαζομένου, διδαχθεὶς δὲ τὴν τοῦ Χριστοῦ πίστιν ἐγκατέλειψε σὺν τῇ πατρικῇ ἀσεβείᾳ καὶ πᾶν ἄλλο συγγενικὸν φίλτρον καὶ οὕτως ἀπῆλθεν εἰς τὴν πόλιν Νίσιβιν, κειμένην εἰς τὰ σύνορα τὰ μεταξὺ τῶν τόπων τῶν Ρωμαίων καὶ τῶν τόπων τῶν Περσῶν.

Ἐκεῖ λοιπὸν εἰσῆλθεν ὁ Ὅσιος εἰς Μοναστήριον, βαπτισθεὶς δὲ ἐνεδύθη τὸ σχῆμα τῶν Μοναχῶν καὶ μετήρχετο πολυειδεῖς ἀγῶνας καὶ σκληρὰν ἄσκησιν. Ἐπειδὴ ὅμως, κατὰ συνεργίαν τοῦ πονηροῦ δαίμονος, ἐφθόνησαν αὐτὸν οἱ ἐκεῖ Μοναχοί, διὰ τοῦτο ἀνεχώρησε καὶ μετέβη εἰς τὸ Μοναστήριον τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Σεργίου καὶ Βάκχου, εἰς πόλιν λεγομένην τοῦ Θεοδοσίου, ὅπου ἠκολούθει τὴν ἐνάρετον πολιτείαν τοῦ Ἡγουμένου καὶ Ἀρχιμανδρίτου Οὐρβίλ, ὁ ὁποῖος λέγεται ὅτι εἰς διάστημα ἑξήκοντα ὅλων ἐτῶν δὲν ἔφαγε φαγητὸν μαγειρευμένον, οὔτε ἐκοιμήθη εἰς κλίνην, οὔτε ἐκάθισεν. Ὅθεν ὑπ’ αὐτοῦ ὁ Δομέτιος ψηφισθεὶς ἐχειροτονήθη Διάκονος, ἀλλὰ μαθὼν ὅτι ὁ Ἡγούμενος ἐμελέτα νὰ προβιβάσῃ αὐτὸν εἰς τὸ ἀξίωμα τοῦ Πρεσβυτέρου ἀνεχώρησε, καὶ ἀναβὰς ἐπί τινος ὄρους ὑπέμεινεν ὁ ἀοίδιμος τὸ καῦμα τοῦ θέρους καὶ τὸ ψῦχος τοῦ χειμῶνος, ὡς καὶ τὰς ἄλλας κακοπαθείας τὰς προερχομένας ἐκ τῶν ἀλλεπαλλήλων μεταβολῶν τῆς ἀτμοσφαίρας. Ἔπειτα εἰσῆλθεν εἴς τι σπήλαιον, κατεσκευασμένον ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, ἔνθα διαμείνας ἐφ’ ἱκανὸν χρόνον, τοὺς μὲν προσερχομένους εἰς αὐτὸν εὐηργέτει μὲ θαύματα καὶ ἰατρείας, τὰς ὁποίας ἐνήργει ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου, τοὺς δὲ ἀπίστους καὶ Ἕλληνας ἐκ τῆς πλάνης τῶν εἰδώλων ἐπέστρεφεν εἰς τὴν πίστιν τοῦ Χριστοῦ.

Μαθὼν ταῦτα ὁ Παραβάτης Ἰουλιανός, ὅταν ἐστράτευσεν εἰς τὴν Περσίαν, προσέταξε να λιθοβολήσωσι τὸν Ἅγιον· ἐλθόντες δὲ οἱ μέλλοντες νὰ λιθοβολήσουν αὐτόν, τὸν εὗρον ψάλλοντα μετὰ τῶν δύο Μαθητῶν του τὴν τρίτην ὥραν, διὰ τῆς πυκνότητος δὲ τῶν λίθων κατέχωσαν οἱ μιαροὶ τὸν τοῦ Χριστοῦ ἀθλητὴν καὶ τοὺς Μαθητάς του, οὕτω λαβόντας ὁμοῦ τοὺς στεφάνους τῆς ἀθλήσεως. Τελεῖται δὲ ἡ αὐτῶν σύναξις καὶ ἑορτὴ εἰς τὸν ἅγιον αὐτῶν Ναόν, ὅστις εὑρίσκεται πέραν εἰς τὰς Ἰουστινιανάς.

                                                                                                                                         

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ