ΚΑΤΑ τὴν ἕκτην τοῦ Μηνὸς Αὐγούστου τὴν ἀνάμνησιν τῆς θείας Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἡ ἁγία τοῦ Θεοῦ Ἐκκλησία περιχαρῶς ἑορτάζει, ὁ δὲ λόγος τῆς ἑορτῆς ταύτης εἶναι ὁ ἑξῆς: Ὁ Δεσπότης ἡμῶν Χριστὸς πολλάκις προεῖπεν εἰς τοὺς Ἁγίους Αὐτοῦ Μαθητὰς διὰ τοὺς κινδύνους, τὰ πάθη καὶ τὸν θάνατον τῶν Μαθητῶν του· ἐπειδὴ δὲ οἱ μὲν κίνδυνοι καὶ τὰ δεινὰ ἦσαν πρόχειρα καὶ ἐν τῇ παρούσῃ ζωῇ, τὰ δὲ μέλλοντα ἀγαθὰ ἦσαν μετὰ ταῦτα καὶ ἐλπιζόμενα, τούτου ἕνεκα ἠθέλησεν ὁ Κύριος νὰ πληροφορήσῃ τοὺς Μαθητάς του καὶ μὲ τοὺς ἰδίους των ὀφθαλμούς, τίς καὶ ποία εἶναι ἡ δόξα ἐκείνη, μετὰ τῆς ὁποίας μέλλει νὰ ἔλθῃ ἐν τῇ κοινῇ ἀναστάσει, καὶ τὴν ὁποίαν καὶ αὐτοὶ θὰ ἀπολαύσωσιν. Ἀναβιβάζει ὅθεν αὐτοὺς ἐπὶ ὄρους ὑψηλοῦ κατ’ ἰδίαν, καὶ μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν, καὶ ἔλαμψε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος· τὰ δὲ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένοντο λευκὰ ὡς τὸ φῶς· ἐφάνησαν δὲ εἰς αὐτοὺς ὁ Μωϋσῆς καὶ ὁ Ἠλίας συνομιλοῦντες μὲ τὸν Χριστόν.

Τρεῖς δὲ μόνον Ἀποστόλους παρέλαβεν εἰς τὸ ὄρος ὡς προκρίτους καὶ ὑπερέχοντας, διότι ὁ μὲν Πέτρος προεκρίθη, ἐπειδὴ πολὺ ἠγάπα τὸν Χριστόν, ὁ δὲ Ἰωάννης ἐπειδὴ ἠγαπᾶτο ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ, καὶ ὁ Ἰάκωβος, ἐπειδὴ ἠδύνατο νὰ πίῃ τὸ ποτήριον τοῦ θανάτου, τὸ ὁποῖον καὶ ὁ Κύριος ἔπιεν. Ἔφερε δὲ ἐν τῷ μέσῳ αὐτῶν τὸν Μωϋσῆν καὶ τὸν Ἠλίαν, ἵνα διορθώσῃ τὰς περὶ Αὑτοῦ λελανθασμένας ὑποψίας τῶν περισσοτέρων· καθότι ἄλλοι μὲν ἔλεγον τὸν Κύριον, ὅτι εἶναι ὁ Ἠλίας, ἄλλοι δὲ ὅτι εἶναί ὁ Ἱερεμίας. Ἰδοὺ λοιπὸν διατί παρέστησεν εἰς τὸ Θαβὼρ τοὺς πρώτους καὶ κορυφαίους Προφήτας, ἵνα δηλαδὴ γνωρίσωσιν οἱ Μαθηταί, καὶ διὰ τῶν Μαθητῶν ἅπαντες, πόση διαφορὰ ὑπάρχει μεταξὺ τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν Προφητῶν, διότι ὁ μὲν Χριστὸς εἶναι Δεσπότης, οἱ δὲ Προφῆται εἶναι δοῦλοι· ἵνα δὲ μάθωσιν ὅτι ὁ Κύριος ἔχει τὴν ἐξουσίαν τοῦ θανάτου καὶ τῆς ζωῆς, ἐκ μὲν τῶν τεθνεώτων ἔφερε τὸν Μωϋσῆν, ἐκ δὲ τῶν ζώντων τὸν Ἠλίαν. Αὐτῷ ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ