ΕΥΔΟΚΙΑ ἡ τοῦ Χριστοῦ Ἁγία Μάρτυς κατήγετο ἐκ τῆς Ἀνατολῆς, ἀλλ’ αἰχμαλωτισθεῖσα ὑπὸ τῶν Περσῶν μετήχθη εἰς τὴν Περσίαν, ἐπειδὴ δὲ ἦτο ἐξησκημένη εἰς τὴν θείαν Γραφήν, ἐδίδασκεν ὅλους τοὺς αἰχμαλώτους· ὅθεν ἔγινε γνωστὴ καὶ φίλη εἰς τὰς γυναῖκας τῶν Περσῶν, πολλὰς δὲ ἐξ αὐτῶν ὡδήγησεν εἰς τὴν θεογνωσίαν. Διὰ τοῦτο διεβλήθη εἰς τοὺς κριτὰς καὶ ἐδάρη μὲ βούνευρα· ἔπειτα ἐρρίφθη ἐν τῇ φυλακῇ καὶ ἔμεινεν ἐκεῖ μῆνας δύο. Μετὰ ταῦτα πάλιν ἐκρίθη, ἐπειδὴ δὲ ὡμολόγησε τὸν Χριστὸν Θεὸν ἀληθινόν, ἐδάρη τόσον δυνατὰ μὲ ράβδους ἀπὸ κλάδους ροδῆς πλήρεις ἀκανθῶν, ὥστε αἱ μὲν σάρκες αὐτῆς ἀνέλυσαν καὶ ἔπεσαν χαμαί, οἱ δὲ δέροντες αὐτὴν ἐβάφησαν κόκκινοι ἐκ τῶν αἱμάτων της· εἶτα ἔρριψαν πάλιν αὐτὴν εἰς τὴν φυλακήν.
Ἀφοῦ δὲ παρῆλθον ἓξ μῆνες, ἔκριναν αὐτὴν ἐκ τρίτου, καὶ σχίσαντες καλάμους ἰσομέτρους μὲ τὸ μέγεθος τοῦ σώματός της, ἐξέδυσαν αὐτὴν καὶ γυμνὴν τὴν περιετύλιξαν μὲ τοὺς καλάμους· ἔπειτα σφίγξαντες τοὺς καλάμους μὲ σχοινίον λεπτόν, οὕτως ὥστε νὰ ἐμπηχθῶσιν εἰς τὰς σάρκας τοῦ σώματός της, καὶ σύροντες μὲ βίαν ἀνὰ ἓν καλάμιον, ἔσυρον καὶ ἀνέσπων ὁμοῦ καὶ τὰς σάρκας της, καὶ ἑπομένως προὐξένησαν οἱ ἀπάνθρωποι εἰς τὴν Μάρτυρα πόνους σκληροὺς καὶ δριμυτάτους. Μετὰ ταῦτα ἐκρέμασαν τὴν Ἁγίαν καὶ δέσαντες σφιγκτὰ τὸ σῶμά της ὅλον μὲ σχοινία, συνέτριψαν ὅλα τὰ ὀστᾶ της· ὅταν δὲ εἶδον αὐτὴν ἡμιθανῆ καὶ ἄλαλον, ἀπέκοψαν τὴν ἁγίαν αὐτῆς κεφαλήν, καὶ οὕτως ἡ ἀρρενόφρων ἀπῆλθε στεφανηφόρος εἰς τὰ οὐράνια. Ὕστερον ἀνεκομίσθη τὸ ἅγιον αὐτῆς λείψανον βρύον ἰάματα εἰς τοὺς μετὰ πίστεως προστρέχοντας εἰς αὐτό.