ΙΩΑΝΝΗΣ ὁ μέγας Πρόδρομος καὶ Βαπτιστὴς τοῦ Κυρίου ἦτο υἱὸς Ζαχαρίου τοῦ Ἀρχιερέως καὶ τῆς Ἐλισάβετ, ἐξ ἐπαγγελίας τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριὴλ γεννηθείς, ἀπεκεφαλίσθη δὲ σήμερον ὑπὸ τοῦ Ἡρῴδου Ἀντύπα, διότι ἤλεγχεν αὐτὸν διὰ τὴν παράνομον μῖξιν μετὰ τῆς Ἡρῳδιάδος. Οὗτος ἐμαρτυρήθη ὑπὸ τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ, ὅτι εἶναι ὁ μέγιστος πάντων τῶν ἐκ κοιλίας μητρὸς ἐξελθόντων καὶ ὁ ἐκλεκτότατος τῶν Προφητῶν. Οὗτος ἐσκίρτησεν ἐκ κοιλίας μητρός του, ἐκήρυξε δὲ τὸν Χριστὸν καὶ εἰς τοὺς ζῶντας ἐν τῇ γῇ ἄνω καὶ εἰς τὰς ψυχὰς τῶν τεθνεώτων ἐν τῷ ᾍδῃ κάτω. Οὗτος εἶναι ὁ μέγας Ἰωάννης ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος ἦτο ἐνδεδυμένος τὴν ἁγιότητα ἐκ κοιλίας μητρός του, ὁ ὁποῖος εἶχεν ἐγκάτοικον ἐν τῇ ψυχῇ του τὴν παρθενίαν καὶ καθαρότητα, καὶ ἠγάπησεν ἐγκαρδίως τὴν σωφροσύνην, ὁ ὁποῖος ἤσκησε τὴν νηστείαν καὶ ἀτροφίαν καὶ κακουχίαν καὶ ἔγινεν ἀλλότριος πάσης συναναστροφῆς μετὰ τῶν ἀνθρώπων, ὁ ὁποῖος κατῴκησεν εἰς τὴν ἔρημον, καὶ συνανεστρέφετο μετὰ τῶν ἀγρίων θηρίων, καὶ ἐκαλύπτετο μὲ τρίχας καμήλου καὶ ἔζωνε τὴν ὀσφύν του μὲ ζώνην δερματίνην, ὁ ὁποῖος εἶχε τροφὴν ἑτοίμην καὶ αὐτοσχέδιον ὡς τὰ πετεινά, καὶ ὁ ὁποῖος ἠξιώθη νὰ ὑπερβῇ τοὺς ὅρους τῆς φύσεως, καὶ νὰ βαπτίσῃ τὸν καθαρὸν καὶ ἀμόλυντον Χριστὸν τὸν πάσης ἐπέκεινα φύσεως. Αὐτός, ὁ τοσοῦτος καὶ τηλικοῦτος Ἅγιος, ἐπειδὴ ἐμελέτα πάντοτε τὸν θεῖον Νόμον, ὅλα τὰ τοῦ κόσμου ἐνόμιζε δεύτερα καὶ κατώτερα τῆς τηρήσεως τοῦ θείου Νόμου.

Ὁ δὲ Ἡρῴδης, τετράρχης ὢν τῆς Ἰουδαίας καθὸ ἀσελγέστατος καὶ ἀκόλαστος ἄνθρωπος, ἦλθεν εἰς ἀθεμίτους σχέσεις μετὰ τῆς Ἡρῳδιάδος, συζύγου τοῦ ἀδελφοῦ του Φιλίππου, ἐν ᾧ οὗτος ἀφ’ ἑνὸς μὲν ἔζη εἰσέτι, ἀφ’ ἑτέρου δὲ εἶχε καὶ θυγατέρα μετ’ αὐτῆς, αἱ παραβάσεις δὲ αὗται ἀμφότεραι ἦσαν ἐναντίαι τοῦ θείου Νόμου. Ὅθεν ὁ μέγας Πρόδρομος, ὑπὸ ἐνθέου ζήλου κινηθεὶς καὶ ὁπλισθεὶς τὰ ὅπλα τῆς ἀληθείας, ἔλεγε πρὸς τὸν ἀσελγῆ βασιλέα· «Δὲν σοὶ εἶναι ἐπιτετραμμένον νὰ ἔχῃς τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου». Μὴ ὑποφέρων δὲ τὸν ἔλεγχον τοῦτον ὁ Ἡρῴδης ἔδεσε τὸν χαριτώνυμον Ἰωάννην καὶ ἔρριψεν αὐτὸν ἐν τῇ φυλακῇ [1], παρακινούμενος εἰς ταῦτα ὑπὸ τῆς ἀκολάστου καὶ μοιχαλίδος Ἡρῳδιάδος.