ΑΔΡΙΑΝΟΣ ὁ Μάρτυς, ἕτερος ὤν τοῦ σήμερον ἐπίσης ἑορταζομένου ὁμωνύμου Ἀδριανοῦ, ἤκμασε κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ βασιλέως Λικινίου, ἐν ἔτει τιγ’ (313), καταγόμενος μὲν ἐκ τῆς Ρώμης (υἱὸς ὤν Πρόβου βασιλέως Ρώμης, τοῦ βασιλεύσαντος ἐν ἔτει σοϛ’ (276), διαμένων δὲ ἐν Βυζαντίῳ μετά τινος ἄλλου ἀδελφοῦ του, Δομετίου καλουμένου, ὅστις προεχειρίσθη Ἐπίσκοπος τοῦ Βυζαντίου μετὰ τὸν Τίτον [1]. Οὗτος λοιπὸν ὁ μακάριος, ποθῶν νὰ μαρτυρήσῃ διὰ τὸν Χριστόν, ἐπῆγεν εἰς τὴν Νικομήδειαν καὶ ἤλεγξε τὸν Λικίνιον, διότι ματαίως κατεπόνει τὰ ρωμαϊκὰ στρατεύματα προφασιζόμενος ὅτι διώκει τοὺς Χριστιανούς. Ὅθεν ἀφοῦ ἐτιμωρήθη παρὰ τοῦ Λικινίου μὲ διαφόρους βασάνους, τελευταῖον ἀπεκεφαλίσθη καὶ οὕτω ἔλαβεν ὁ ἀοίδιμος τοῦ μαρτυρίου τὸν στέφανον.
Ὁ δὲ τούτου ἀδελφὸς καὶ Ἐπίσκοπος τοῦ Βυζαντίου Δομέτιος, λαβὼν τὸ ἅγιον αὐτοῦ λείψανον, ἐνεταφίασεν αὐτὸ ἐν Ἀργυρουπόλει τῇ κειμένῃ πλησίον τοῦ Βυζαντίου, ὅπου εὑρίσκοντο καὶ τὰ ἅγια λείψανα τῶν Μαρτύρων Ἀδριανοῦ καὶ Ναταλίας, μετὰ τοῦ λειψάνου Στάχυος τοῦ Ἀποστόλου [2] τοῦ χρηματίσαντος πρώτου Ἐπισκόπου τοῦ Βυζαντίου μετὰ τὸν πρωτόκλητον Ἀνδρέαν.
Ὑποσημειώσεις
[1] Τὰ περὶ τούτων βλέπε καὶ εἰς τὸ Συναξάριον τοῦ Ἁγίου Μητροφάνους Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως ἐν τόμῳ Ϛʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας», ἑορταζομένου τὴν 4ην Ἰουνίου.
[2] Βλέπε ἐν τόμῳ Ιʹ τοῦ ἡμετέρου «Μεγάλου Συναξαριστοῦ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας» εἰς τὴν τριακοστὴν πρώτην τοῦ Ὀκτωβρίου, ὅτε ἑορτάζεται ὁ Ἀπόστολος οὗτος Στάχυς.