ΣΑΜΟΥΗΛ ὁ ἔνδοξος Προφήτης κατήγετο ἐκ τῆς Ἀρμαθαὶμ Σιφά, ἐκ τοῦ ὄρους Ἐφραίμ, υἱὸς ὢν Ἐλκανὰ καὶ Ἄννης τῆς Προφήτιδος. Ὁ δὲ Ἐλκανὰ ἔχων δύο γυναῖκας, ἐκ τῶν ὁποίων ἡ μὲν ὀνομαζομένη Ἄννα ἦτο στεῖρα, ἡ δὲ ἄλλη, Φεννάνα, εἶχε τέκνα, ἀνέβη μετὰ τῆς Ἄννης εἰς τὸν τόπον Σηλώ, ὅπου ἦτο τότε ἡ Σκηνὴ καὶ ἡ Κιβωτός· ἐκεῖ δὲ ἦτο καὶ ὁ Ἱερεὺς Ἠλί, καὶ οἱ δύο υἱοί του, ὁ Ὀφνὶ καὶ ὁ Φινεές. Ἐπειδὴ δὲ ὁ Κύριος ἀπέκλεισε τὴν μήτραν τῆς Ἄννης καὶ ἔμεινεν ἄτεκνος, ἡ δὲ ἀντίζηλός της Φεννάνα ἐλύπει αὐτήν, προσηυχήθη αὕτη εἰς τὸν Θεὸν μετὰ πόνου καρδίας, καὶ εἰσηκούσθη παρ’ αὐτοῦ γεννήσασα δὲ υἱὸν τὸν μέγαν τοῦτον Προφήτην Σαμουὴλ (τὸ ὁποῖον ἑρμηνεύεται Θεαίτητος) ἀφιέρωσεν αὐτὸν εἰς τὸν Θεόν. Ὅθεν, ὅταν ηὐξήθη κατὰ τὴν ἡλικίαν, ἐλειτούργει εἰς τὸν Θεόν, καὶ ἔγινε μέγας Προφήτης· ὁ δὲ Ἠλὶ καὶ οἱ υἱοί του συνετρίβησαν ὑπὸ τῆς ὀργῆς τοῦ Κυρίου καὶ ἠφανίσθησαν, διότι παρώργιζον τὸν Θεόν. Ἔκρινε δὲ Σαμουὴλ τὸν λαὸν τοῦ Ἰσραὴλ εἰς ὅλας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς του, καὶ δῶρα παρ’ οὐδενὸς ἔλαβεν. Αὐτὸς ἔχρισε τὸν Σαοὺλ βασιλέα, ὡς καὶ τὸν Προφήτην Δαβίδ· ἐλθὼν δὲ εἰς γῆρας βαθὺ καὶ πλήρης ἡμερῶν γενόμενος, ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ προλαβὼν τὴν σάρκωσιν τοῦ Χριστοῦ χίλια τριάκοντα πέντε ἔτη, καὶ προφητεύσας ἔτη τεσσαράκοντα [1].

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ