Ἀθηνῶν. Ἔργον ΙΑʹ αἰῶνος.
ΜΙΧΑΙΑΣ ὁ Ἅγιος Προφήτης εἷς ἐκ τῶν δώδεκα Προφητῶν, τῶν μικρῶν λεγομένων, ἦτο ἐκ τῆς φυλῆς τοῦ Ἐφραίμ, υἱὸς Ἰωράμ [1], γεννηθεὶς εἰς τόπον λεγόμενον Μωρασθεί, προεφήτευσε δὲ ἔτη πδ’ (84) καὶ προέλαβε τὴν ἔλευσιν τοῦ Χριστοῦ ἔτη χϛ’ (606). Ἐπειδὴ δὲ ἤλεγχε τὸν βασιλέα Σαμαρείας Ἀχαὰβ διὰ τὰς πολλὰς καὶ διαφόρους ἁμαρτίας του, ἐμισεῖτο παρ’ ἐκείνου, γνωρίζων δὲ τοῦτο ὁ Προφήτης ἀνεχώρει καὶ ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἔζη εἰς τὰ ὄρη, ἵνα μὴ συνεχῶς ἐμφανιζόμενος καὶ ἐλέγχων τὸν βασιλέα κινήσῃ τὴν ὀργὴν αὐτοῦ καὶ καταδικασθῇ εἰς θάνατον. Ἀφοῦ δὲ ἀπέθανεν ὁ Ἀχαάβ, ἤλεγχεν ὁ Προφήτης τὸν υἱὸν τοῦ Ἀχαάβ, Ἰωρὰμ ὀνομαζόμενον, διὰ τὰς παρανομίας εἰς τὰς ὁποίας καὶ οὗτος προέβαινεν, ἀκολουθῶν τὰ ἴχνη τοῦ πατρός του. Ὁ δὲ Ἰωράμ, νέος ὤν, δὲν ἠνείχετο τὸν ἔλεγχον τοῦ Προφήτου· ὅθεν συλλαβὼν αὐτὸν καὶ κρεμάσας τὸν ἐθανάτωσε, τὸ δὲ λείψανον αὐτοῦ ἔρριψεν εἰς τὸν ἐκεῖ πλησίον κρημνόν. Οἱ συγγενεῖς του ὅμως λαβόντες αὐτό, τὸ ἔθαψαν μὲ τιμὰς εἰς τὴν πατρίδα του, τὴν καλουμένην Μωραθῆ, ἐν τῷ κοιμητηρίῳ τοῦ Ἐνακείμ· ὁ δὲ τάφος αὐτοῦ εἶναι ἐγνωσμένος.
Ὑποσημειώσεις
[1] Ὁ δὲ Ἰώσηπος λέγει, ὅτι ἦτο υἱὸς Ἰεμβλέου, ἦτο δὲ ὁ Μιχαίας ἀρχαιότερος τοῦ Προφήτου Ἐλισσαίου. Ὅθεν ὁ Ἱερεμίας ὀνομαστὶ ἀναφέρει τὸν Μιχαίαν τοῦτον λέγων· «Καὶ ἀνέστησαν ἄνδρες τῶν πρεσβυτέρων τῆς γῆς, καὶ εἰπαν πάσῃ τῇ συναγωγῇ τοῦ λαοῦ. Μιχαίας ὁ Μωραθίτης ἦν ἐν ταῖς ἡμέραις Ἐζεκίου βασιλέως Ἰούδα, καὶ εἶπὲ παντὶ τῷ λαῷ Ἰούδα· οὕτως εἶπε Κύριος· Σιὼν ὡς ἀγρὸς ἀροτριαθήσεται, καὶ Ἱερουσαλὴμ εἰς ἄβατον ἔσται, καὶ τὸ ὄρος τοῦ οἴκου εἰς ἄλσος δρυμοῦ». (Ἱερ. λγʹ 17-18 ἢ κατ’ ἄλλην ἔκδοσιν κϛʹ 17). Ἐξεδόθη δὲ ἡ Προφητεία αὐτοῦ ἐπὶ τῶν βασιλειῶν τοῦ Ἰωάθαμ, τοῦ Ἄχαζ καὶ τοῦ Ἐζεκίου (βλέπε εἰς τὸν Κανονικὸν Κλήμεντα).