ΕΥΨΥΧΙΟΣ ὁ Ἅγιος τοῦ Χριστοῦ Μάρτυς κατήγετο ἐκ τῆς χώρας τῶν Καππαδοκῶν, ἔζησε δὲ κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ παραβάτου Ἰουλιανοῦ τοῦ βασιλεύσαντος κατὰ τὰ ἔτη τξα’τξγ’ (361-363). Ζῶν δὲ ὁ μακάριος βίον ἄμεμπτον, ἔλαβε καὶ γυναῖκα νόμιμον, κατόπιν ὅμως θερμανθεὶς ὑπὸ θείου ζήλου καὶ παραλαβὼν πολλοὺς Χριστιανοὺς ἐκρήμνισεν ἐκ θεμελίων τὸν εἰδωλολατρικὸν ναὸν τὸν ἐπονομαζόμενον τῆς Τύχης, τὸν ὁποῖον εἶχεν εἰς ἰδιαιτέραν συμπάθειαν καὶ ἀγάπην ὁ ἐπάρατος Ἰουλιανός, ὅστις καὶ προσερχόμενος εἰς αὐτὸν καθ’ ἑκάστην προσέφερε τὰς θυσίας του. Ἀφ’ οὗ δὲ ἀπεκαλύφθη ἡ πρᾶξις αὕτη τοῦ Ἁγίου, προσέταξεν ὁ Παραβάτης οἱ μὲν ἄλλοι Χριστιανοὶ νὰ ὑποβληθῶσιν εἰς ἐξορίας καὶ βασάνους, ὁ δὲ Ἅγιος Εὐψύχιος νὰ ἀποκεφαλισθῇ, καθ’ ὃ αὐτουργὸς τῆς τοιαύτης πράξεως· ὅθεν ἀποκεφαλισθεὶς ἔλαβεν ὁ ἀοίδιμος τοῦ Μαρτυρίου τὸν στέφανον.