ΓΕΩΡΓΙΟΣ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν οὗτος ἐκ νεαρᾶς ἡλικίας ποθήσας τὸν Χριστόν, ἐνεδύθη τὸ Ἅγιον Σχῆμα τῶν Μοναχῶν καὶ ἠγωνίσθη ὁλοψύχως εἰς τὴν ἄσκησιν τῶν ἀρετῶν, δι’ ὃ καὶ ἀπέκτησεν ὅλας τὰς ἀρετὰς ὁ ἀοίδιμος, ἐξαιρέτως δὲ μάλιστα τὴν ταπεινοφροσύνην, ἐγένετο δὲ καὶ πολὺ ἐλεήμων. Διὰ τὰς τοιαύτας λοιπὸν ἀρετάς του ἐχειροτονήθη Ἀρχιερεὺς καὶ ἀνῆλθεν εἰς τὸν θρόνον τῆς νήσου Μυτιλήνης, εἰς τὸν ὁποῖον καλῶς διαλάμψας, ἤλεγξε τοὺς εἰκονομάχους τῆς ἐποχῆς του διὰ τῆς μεγάλης σοφίας του, ὥστε ἐξηνάγκασεν αὐτοὺς νὰ γνωρίσωσι τὴν πλάνην των καὶ τὴν κακοδοξίαν των. Ἐν ὀλίγοις δὲ οὗτος ἐν τῷ σώματι ὑπάρχων, ἡμιλᾶτο μετὰ τῶν ἀσωμάτων Ἀγγέλων διὰ τῆς ὑπερβολικῆς ἐγκρατείας του. Ὅθεν εἰς τοιαύτας ἀρετὰς διαπρέψας ὁ μακάριος Γεώργιος ἀπῆλθε πρὸς Κύριον. Προεμηνύθη δὲ τὸ τέλος αὐτοῦ παρὰ Θεοῦ διὰ θείου ἀστέρος καὶ εἰς αὐτὸν τὸν ἴδιον καὶ εἰς ὅλον τὸ ποίμνιόν του. Ὄχι μόνον δὲ ζῶν ἦτο εἰς ὅλους ποθητὸς ὁ Ἅγιος οὗτος, ἀλλὰ καὶ μετὰ τὸν θάνατον εἰς ὅλους εἶναι ἀξιαγάπητος διὰ τὰ ἐκ τοῦ θείου αὐτοῦ Λειψάνου ἀναβλύζοντα θαύματα.