Ἱ. Μονῆς Μεταμορφώσεως Μεγάλου Μετεώρου.
Ἔργον ΙϚʹ αἰῶνος.
ΖΩΣΙΜΑΣ ὁ Ὅσιος Πατὴρ ἡμῶν ἀφιερώθη εἰς τὸν Θεὸν ἐκ βρεφικῆς ἡλικίας καὶ ἀφοῦ ἤσκησεν ὅλα τὰ εἴδη τῶν ἀρετῶν ἔκρινε καλὸν νὰ ἐπισκεφθῇ περὶ τοὺς χιλίους Ἀσκητὰς διακρινομένους διὰ τὴν ἀρετήν των, καὶ ἀπὸ ἕνα ἕκαστον ἐξ αὐτῶν ἐλάμβανε θεοπρεπῆ ὑποδείγματα ἀκριβοῦς καὶ ὀρθῆς ἀσκητικῆς πολιτείας. Μετὰ ταῦτα ἠγωνίσθη ἐπί τι χρονικὸν διάστημα εἰς ἡσυχαστικὸν τόπον, διαμείνας ἐντὸς σπηλαίου καὶ ἐπιδοθεὶς εἰς μεγάλην σκληραγωγίαν, διηνεκῆ προσευχὴν καὶ ἀτελεύτητα δάκρυα. Διὰ τούτων κατώρθωσε νὰ ὑπερβάλῃ ὅλους τοὺς Ἀσκητὰς εἰς τὴν ἀρετὴν καὶ τὴν ἄσκησιν. Ἕνεκα τούτου δέ, κινούμενος ἀπὸ θεῖον ζῆλον, μετέβη εἰς τὸ Μοναστήριον τοῦ Τιμίου Προδρόμου τὸ εὑρισκόμενον πλησίον τοῦ Ἰορδάνου ποταμοῦ καὶ διέτριβε μετὰ τῶν εἰς αὐτὸ ἀσκουμένων Μοναχῶν.
Ἀφοῦ παρέμεινεν ἐπ’ ὀλίγον χρόνον καὶ εἰς τὸ Μοναστήριον τοῦτο, ἐξῆλθεν εἰς τὴν ἔρημον κατὰ τὰς νηστίμους ἡμέρας τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, ὡς εἶχον συνήθειαν νὰ πράττουν οἱ Πατέρες τοῦ Μοναστηρίου ἐκείνου, καὶ κατ’ εὐδοκίαν Θεοῦ συνήντησεν ἐκεῖ εἰς τὴν ἔρημον τὴν τιμίαν μεταξὺ ὅλων τῶν γυναικῶν, τὴν ἰσάγγελον Ὁσίαν Μαρίαν τὴν Αἰγυπτίαν, καὶ ἀφοῦ τὴν καθωδήγησε καὶ ἐδίδαξεν εἰς αὐτὴν τὰ πρὸς ψυχικὴν σωτηρίαν συμφέροντα καὶ ὠφελήθη καὶ αὐτὸς ἱκανῶς ἐξ αὐτῆς, ἐπέστρεψεν εἰς τὸ Μοναστήριον τοῦ Τιμίου Προδρόμου καὶ διηγήθη λεπτομερῶς εἰς ὅλους τοὺς εἰς αὐτὸ ἀσκουμένους Πατέρας τὰ ἀγγελικὰ καὶ περιβόητα θαύματα, τὰ ὁποῖα κατ’ εὐδοκίαν Θεοῦ ἠξιώθη νὰ ἴδῃ μὲ τοὺς ὀφθαλμούς του εἰς τὴν ἔρημον. Κατὰ τὸ ἑπόμενον ἔτος, ἐπανελθὼν εἰς τὸν αὐτὸν τόπον, συνήντησε καὶ πάλιν τὴν Ὁσίαν Μαρίαν, τὴν ὁποίαν καὶ μετέλαβε τῶν Ἀχράντων καὶ Ζωοποιῶν τοῦ Χριστοῦ Μυστηρίων, συμφώνως πρὸς ἐκφρασθεῖσαν, κατὰ τὴν πρώτην συνάντησίν των, ἐπιθυμίαν αὐτῆς. Ἐπανελθὼν δὲ καὶ πάλιν κατὰ τὸ ἐπιὸν ἔτος καὶ εὑρὼν αὐτὴν νεκρὰν ἐκήδευσεν αὐτήν.
Μετὰ ταῦτα ἀπῆλθε καὶ πρὸς τὸν Πατριάρχην Ἱεροσολύμων [1], πρὸς τὸν ὁποῖον διηγήθη ἐπίσης ὅσα θαυμάσια κατηξιώθη νὰ ἴδῃ, παρέδωσε δὲ ταῦτα ἐγγράφως καὶ εἰς τοὺς μεταγενεστέρους διὰ ψυχικήν των ὠφέλειαν. Ἐπιστρέψας μετὰ ταῦτα εἰς τὸ κελλίον του καὶ ἐξακολουθήσας ἕως τέλους τὸν ἀγῶνα του μετὰ τοῦ αὐτοῦ ζήλου, καὶ πλήρης ἡμερῶν γενόμενος, ἐξεδήμησε πρὸς Κύριον.