ΤΙΤΟΣ ὁ μακάριος καὶ Ἅγιος Πατὴρ ἡμῶν ἠγάπησε τὸν Θεὸν ἐκ νεαρᾶς του ἡλικίας. Μετέβη λοιπὸν εἰς Κοινόβιον καὶ ἔγινε Μοναχὸς καὶ τοσοῦτον προέκοψεν εἰς τὴν ὑπακοὴν καὶ ταπείνωσιν, ὥστε ὑπερέβη ὄχι μόνον τοὺς ἀδελφοὺς τοῦ Κοινοβίου ἐκείνου, ἀλλὰ καὶ ὅλους τοὺς ἄλλους συγχρόνους του Μοναχούς. Γενόμενος δὲ καὶ Ἡγούμενος καὶ Ποιμὴν τῶν λογικῶν προβάτων τοῦ Χριστοῦ, τοσαύτην ἀγάπην, πραότητα καὶ συμπάθειαν εἶχεν ὁ τρισόλβιος εἰς τὸ ποίμνιόν του, ὥστε οὐδεὶς ἄλλος τότε ὑπῆρχεν ὅμοιος αὐτοῦ. Ἐφυλάχθη δὲ καθαρὸς κατὰ τὸ σῶμα καὶ κατὰ τὴν ψυχὴν ἐκ νεαρᾶς του ἡλικίας, ὡς Ἄγγελος Θεοῦ, ἀξιωθεὶς διὰ τοῦτο νὰ γίνῃ καὶ θαυματουργός. Οὕτω λοιπὸν ζήσας καὶ ἀφήσας τοὺς μαθητὰς καὶ συνασκητάς του εἰκόνα ἔμψυχον τῆς αὐτοῦ ἀρετῆς καὶ ἀσκητικῆς πολιτείας, ἀπῆλθε πρὸς Κύριον.