ΒΙΚΤΩΡ ὁ ἔνδοξος Μάρτυς τοῦ Χριστοῦ καὶ οἱ λοιποὶ μετ’ αὐτοῦ συμμαρτυρήσαντες Ἅγιοι Μάρτυρες ἐμαρτύρησαν κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ ἀσεβοῦς Διοκλητιανοῦ τοῦ βασιλεύσαντος κατὰ τὰ ἔτη σπδ’-τε’ (284-305), ὅτε καὶ ὁ τροπαιοφόρος καὶ πολύαθλος Μάρτυς τοῦ Χριστοῦ Γεώργιος συνελήφθη καὶ ἐβασανίζετο, τελῶν, ἂν καὶ ἐν βασάνοις, τὰ παράδοξα ἐκεῖνα θαυμάσια. Καὶ οἱ μὲν Ἅγιοι Βίκτωρ, Ἀκίνδυνος, Ζωτικός, Ζήνων καὶ Σεβηριανός, βλέποντες τὸν ρηθέντα μέγαν Γεώργιον, ὅτι, μολονότι ἐδέθη εἰς τὸν τροχόν, καθόλου δὲν ἐβλάβη μὲ μίαν φωνὴν καὶ οἱ πέντε ἐκήρυξαν ἑαυτοὺς Χριστιανούς. Εὐθὺς τότε ἀπεκεφαλίσθησαν καὶ ἔλαβον τοὺς στεφάνους τοῦ Μαρτυρίου.
Οἱ δὲ Χριστοφόρος, Θεωνᾶς, Καισάριος καὶ Ἀντωνῖνος ἦσαν δορυφόροι τοῦ βασιλέως, παρόντες δὲ ἦσαν ὅταν ὁ βασιλεὺς ἐτιμώρει ἀσπλάγχνως καὶ ἀνελεημόνως τὸν Ἅγιον Γεώργιον καὶ ἐζήτει παρὰ τοῦ Ἁγίου νὰ ἀναστήσῃ τὸν πρὸ πολλοῦ ἀποθανόντα καὶ ἤδη νεκρὸν Ἕλληνα διὰ τῆς ἐπικλήσεως τοῦ Χριστοῦ. Ἰδόντες λοιπὸν οἱ Ἅγιοι οὗτοι Μάρτυρες, ὅτι ὁ Μέγας Γεώργιος διὰ τῆς προσευχῆς του ἀνέστησεν ἀμέσως τὸν νεκρὸν ἐκεῖνον, ἔρριψαν εὐθὺς τὰς ἐνδεικτικὰς τοῦ ἀξιώματός των ζώνας καὶ τὰ ὅπλα των ἐνώπιον τοῦ βασιλέως καὶ ὅλου τοῦ πλήθους καὶ ὡμολόγησαν τὸν Χριστὸν Θεὸν ἀληθινόν, διὸ κρατηθέντες ἐρρίφθησαν εἰς φυλακήν. Μετά τινας ἡμέρας ὡδηγήθησαν πρὸ τοῦ Διοκλητιανοῦ καὶ κρεμασθέντες ἐξεσχίσθησαν, κατακαιόμενοι μὲ ἀνημμένας λαμπάδας. Τελευταῖον ριφθέντες εἰς τὸ πῦρ, ἔλαβον παρὰ Κυρίου τοὺς στεφάνους τῆς ἀθλήσεως.