ΑΓΑΠΗ, ΕΙΡΗΝΗ καὶ ΧΙΟΝΙΑ αἱ Ἅγιαι τοῦ Χριστοῦ Παρθενομάρτυρες ἤκμασαν κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ Διοκλητιανοῦ τοῦ κατὰ τὰ ἔτη σπδ’-τε’ (284-305) βασιλεύσαντος. Ἦσαν δὲ καὶ αἱ τρεῖς ἀδελφαὶ κατὰ σάρκα, ἐκ Θεσσαλονίκης καταγόμεναι, τέκνα ὑπάρχουσαι εὐγενῶν καὶ πλουσίων γονέων. Ἐπειδὴ δὲ ἐσέβοντο τὸν Χριστὸν ὡς Θεὸν ἀληθινόν, ἀναχωρήσασαι ἐκ τῆς πατρίδος αὐτῶν, ὅταν ἐκηρύχθη ὁ κατὰ τῶν Χριστιανῶν διωγμός, κατέφυγον εἰς τὸ ὄρος καὶ ἐκρύπτοντο πλησίον λίμνης τινός. Κατὰ τὴν εποχὴν ἐκείνην συλληφθεὶς ὁ Ἅγιος Μάρτυς Χρυσόγονος ἀπεκεφαλίσθη ὑπὸ τοῦ Διοκλητιανοῦ ἐν ἔτει σϟε’ (295) διὰ τὴν εἰς Χριστὸν Πίστιν καὶ ὁμολογίαν, παρὰ τὴν λίμνην ἐκείνην, πλησίον τῆς ὁποίας ἔμενον, ὡς εἴπομεν, αἱ τρεῖς αὗται ἀδελφαί, ἡ Ἀγάπη, ἡ Εἰρήνη καὶ ἡ Χιονία, μετὰ τοῦ δούλου τοῦ Θεοῦ Ζωΐλου [1]. Τότε ἐφάνη κατ’ ὄναρ ὁ ρηθεὶς Ἅγιος Χρυσόγονος εἰς τὸν ἀναφερθέντα Ζώϊλον λέγων πρὸς αὐτόν, ὅτι ἡ Ἁγία Ἀναστασία ἡ Φαρμακολύτρια μέλλει νὰ συναγωνισθῇ μὲ τὰς τρεῖς ταύτας Ἁγίας ἀδελφὰς εἰς τὸν ἀγῶνα τοῦ Μαρτυρίου.

Τοῦτο μαθοῦσα ἡ Ἁγία Ἀναστασία μετέβη πρὸς τὰς Ἁγίας ταύτας καὶ ἀφοῦ ἐγνωρίσθη μετ’ αὐτῶν ἔμεινε πλησίον των καὶ τὰς ὑπηρέτει. Ἀκούσας δὲ τοῦτο ὁ Διοκλητιανὸς συνέλαβεν αὐτὰς καὶ τὰς παρέδωκεν εἰς τὸν ἄρχοντα τῆς χώρας, ὑπὸ τοῦ ὁποίου ἐβασανίσθησαν· ἔπειτα παρεδόθησαν εἰς ἄλλον ἄρχοντα Σισίνιον ὀνομαζόμενον καὶ αὐτὸς μὲν ὁ ἴδιος ἔρριψεν εἰς τὸ πῦρ τὰς Ἁγίας Ἀγάπην καὶ Χιονίαν, στρατιώτης δέ τις τανύσας τὸ τόξον του καὶ ρίψας τὸ βέλος κατὰ τῆς Ἁγίας Εἰρήνης ἐτόξευσεν αὐτὴν καὶ οὕτως αἱ μακάριαι τρεῖς ἀδελφαὶ ἀνῆλθον στεφανηφόροι εἰς τὰ οὐράνια.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ